De Anker bouwdozen, ook wel Ankerstenen genoemd, zijn wereldberoemd Duits speelgoed.

Deze dozen werden aan het einde van de negentiende eeuw ontwikkeld door de broers de Duitse vliegtuig-pionier Otto Lilienthal en diens broer Gustav, die architect was. Gustav was naast zijn werk als architect actief als sociaal- en pedagogisch hervormer.

De bouwdozen zijn gevuld met echte miniatuur bakstenen, en zijn voorzien van nauwgezette instructietekening. Daarmee kunnen — deels echt bestaande — huizen, kerken en paleizen worden nagebouwd. De verschillende bouwstenen hebben daartoe nummers. Overigens zijn sommige dozen ook voorzien van metalen onderdelen, waarmee bruggen gebouwd kunnen worden.

De beide broers – beiden door geldzorgen achtervolgd – verkopen het patent op hun bouwdozen al in 1892 aan de firma Richter in Rudolstadt. Daar worden de dozen vervolgens in productie genomen. De Anker bouwdozen zullen twee wereldoorlogen overleven. In 1963 stopt evenwel de productie. In 1995 wordt deze, op initiatief van Anker-enthousiast George Plenge weer hervat.

De Ankerbouwdozen zijn ook een soort “cult-fenomeen”. In 1979 werd in Amsterdam de Club van Ankervrienden opgericht. Daarvan zijn wereldwijd ongeveer 250 mensen lid. De Club organiseert bijeenkomsten en tentoonstellingen van Ankerbouwwerken.

Het bouwsysteem is te zien in Museum Kinderwereld.

Bron: Wikipedia